เจ้าหญิงมาร์กาเร็ตแห่งคอนน็อต (มาร์กาเร็ต วิกตอเรีย ชาร์ล็อต ออกัสตา นอร่าห์ ต่อมาในภายหลังคือ มกุฎราชกุมารีแห่งสวีเดน; 15 มกราคม พ.ศ. 2425 - 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2463) ทรงเป็นพระธิดาพระองค์โตในสมเด็จเจ้าฟ้าชายอาร์เธอร์ ดยุคแห่งคอนน็อต พระราชโอรสองค์ที่สามในสมเด็จพระบรมราชินีนาถวิกตอเรีย และเจ้าหญิงหลุยส์ มาร์กาเรเทแห่งปรัสเซีย พระองค์ทรงดำรงพระอิสริยยศเจ้าหญิง! แห่งสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ และทรงมีพระนามที่เรียกเล่นๆ ในหมู่พระญาติสนิทและพระสหายว่า "เดซี่"



สารบัญ
เจ้าหญิงทรงเข้ารับศีลจุ่มที่หอสวดมนต์ของราชวงศ์ในปราสาทวินด์เซอร์วันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2425 โดยอาร์ชิบัลด์ เท็ต อัครสังฆราชแห่งแคนเทอร์เบอรี่ โดยทรงมีพ่อและแม่ทูนหัวดังนี้คือ สมเด็จพระบรมราชินีนาถวิกตอเรีย สมเด็จพระจักรพรรดิและจักรพรรดินีแห่งเยอรมนี มกุฎราชกุมารีแห่งเยอรมนี เจ้าชายและเจ้าหญิงคาร์ลแห่งปรัสเซีย และเจ้าชายแห่งเวลส์ ต่อมาพระองค์ก�! ��ได้ทรงเข้ารับศีลมหาสนิทในสถานที่แห่งเดียวกันนี้เมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2441 ซึ่งแสดงว่าทรงเจริญพระชนม์สู่วัยที่จะอภิเษกสมรสได้แล้ว ก่อนที่จะอภิเษกสมรส เจ้าหญิงทรงดำรงพระอิสริยยศ สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงมาร์กาเร็ตแห่งคอนน็อต



อภิเษกสมรส
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 เจ้าหญิงได้ทรงก่อตั้งสมาคมเย็บปักขึ้นในประเทศสวีเดนเพื่อสนับสนุนกาชาด เมื่อจำนวนพาราฟินที่มีอยู่เหลือน้อยลง ก็ทรงจัดการรวบรวมเทียนมาจากที่ต่างๆ มากมาย และในปี พ.ศ. 2460 พระองค์ทรงได้สร้างแบบแผนในการฝึกงานให้กับสตรีเพื่อทำงานให้กับประเทศชาติ นอกจากนี้ก็ยังทรงเป็นผู้สร้างความสมานฉันท์ในหมู่พระญาติที่แบ่งเป็นฝ่ายช่วง! ระหว่างสงคราม ด้วยพระกรุณาของเจ้าหญิง จดหมายส่วนตัวต่างๆ ก็ส่งออกไปได้และการสืบร่องรอยทหารผู้สูญหายในการปฏิบัติหน้าที่ก็เป็นไปอย่างราบรื่น พระองค์ทรงงานหนักในพระราชกรณียกิจที่เกี่ยวข้องกับเชลยศึกต่างๆ มากมายด้วยเช่นกัน



สมครามโลกครั้งที่ 1
ในวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2463 เจ้าหญิงได้สิ้นพระชนม์อย่างกระทันหันเมื่อเกิดการติดเชื้อหลังจากการผ่าต้ดปุ่มกกหูออกจากกระดูกขมับ โดยขณะนั้นก็กำลังทรงพระครรภ์ที่ 6



ปลายพระชนม์ชีพ



พระอิสริยยศ และ เครื่องราชอิสริยาภรณ์

พ.ศ. 2425 - พ.ศ. 2448: สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงมาร์กาเร็ตแห่งคอนน็อต (Her Royal Highness Princess Margaret of Connaught)
พ.ศ. 2448 - พ.ศ. 2450: สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงมาร์กาเรทาแห่งสวีเดน ดัชเชสแห่งสกาเนีย (Her Royal Highness Princess Margareta of Sweden, Duchess of Scania)
พ.ศ. 2450 - พ.ศ. 2463: สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงมกุฎราชกุมารีแห่งสวีเดน (Her Royal Highness The Crown Princess of Sweden)

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

สมเด็จเจ้าฟ้าชายกุสตาฟ อดอล์ฟแห่งสวีเดน ดยุคแห่งวาสเตอร์บ็อตเติน (พระนามต็ม กุสตาฟ อดอล์ฟ ออสการ์ เฟรเดริค อาร์เธอร์ เอ็ดมันด์ เบอร์นาด็อต; 22 เมษายน พ.ศ. 2449 - 26 มกราคม พ.ศ. 2490) สิ้นพระชนม์จากอุบัติเหตุทางเครื่องบินที่เมืองคาสทรุป ประเทศเดนมาร์ก

อภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2475 ณ เมืองโคบูร์ก กับ เจ้าหญิงซิบิลลา คัลมา มารี อลิซ บาธิลดิส ฟีโอดอราแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา (18 มกราคม พ.ศ. 2451 - 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2515) มีพระธิดา 4 พระองค์และพระโอรส 1 พระองค์
ทรงเป็นพระชนกในสมเด็จพระราชาธิบดีคาร์ลที่ 16 กุสตาฟแห่งสวีเดน
สมเด็จเจ้าฟ้าชายซิกวาร์ดแห่งสวีเดน ดยุคแห่งอัปป์ลันด์ (ซิกวาร์ด ออสการ์ เฟรเดริค เบอร์นาด็อต; 7 มิถุนายน พ.ศ. 2450 - 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2545)

ทรงสละพระอิสริยยศเจ้าฟ้าชายแห่งสวีเดนและทรงใช้ราชสกุลเบอร์นาด็อต (เนื่องจากการอภิเษกกับหญิงสาวสามัญชน) เมื่อวันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2477
ทรงได้รับการสถาปนาเป็น เค้านท์เบอร์นาด็อตแห่งวิสบอร์ก จากสมเด็จเจ้าฟ้าหญิงแกรนด์ดัชเชสแห่งลักเซ็มเบิร์ก ในวันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2494
อภิเษกสมรสครั้งแรกในวันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2477 ณ กรุงลอนดอน ทรงหย่าร้างวันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2486 กับ เอริกา มาเรีย เรจินา โรซาลี แพ็ทเซ็ค (เกิด 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2454)
อภิเษกสมรสครั้งที่สองในวันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2486 ณ กรุงโคเปนเฮเกน ต่อมาทรงหย่าร้างเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2504 กับ ซอนยา เฮเลนา ร็อบเบิร์ต (12 ตุลาคม พ.ศ. 2452 - 21 เมษายน พ.ศ. 2547) มีพระโอรสหนึ่งพระองค์
อภิเษกสมรสครั้งที่สามในวันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2504 ณ กรุงสต็อกโฮล์ม กับ กุลลัน แมรี่แอนน์ ลินด์เบิร์ก (เกิด 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2467)
ทรงเป็นพระราชปนัดดาที่มีพระชนม์ชีพยาวนานที่สุดในสมเด็จพระบรมราชินีนาถวิกตอเรีย สิริพระชนมายุ 94 พรรษา 7 เดือน 28 วัน เมื่อสิ้นพระชนม์
สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงอิงกริดแห่งสวีเดน (อิงกริด วิกตอเรีย โซเฟีย หลุยส์ มาร์กาเรทา เบอร์นาด็อต; 28 มีนาคม พ.ศ. 2453 - 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2543)

อภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2478 ณ กรุงสต็อกโฮล์ม กับ สมเด็จพระราชาธิบดีเฟรเดริคที่ 9 แห่งเดนมาร์ก มีพระธิดา 3 พระองค์
ทรงดำรงพระอิสริยยศเป็น สมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์ก และทรงเป็นสมเด็จพระราชชนนีในสมเด็จพระบรมราชินีนาถมาร์เกรเธที่ 2 แห่งเดนมาร์ก
สมเด็จเจ้าฟ้าชายเบอร์ติลแห่งสวีเดน ดยุคแห่งฮัลลันด์ (พระนามรูปเต็ม เบอร์ติล กุสตาฟ ออสการ์ คาร์ล ออยเก็น เบอร์นาด็อต; 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2455 - 5 มกราคม พ.ศ. 2540)

อภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2519 ณ พระราชวังดร็อตนิงโฮล์ม ใกล้กับกรุงสต็อกโฮล์ม กับ ลิเลียน เมย์ เดวีส (เกิด 30 สิงหาคม พ.ศ. 2458)
สมเด็จเจ้าฟ้าชายคาร์ล โยฮันแห่งสวีเดน ดยุคแห่งดาลาร์นา (พระนามเต็ม คาร์ล โยฮัน อาร์เธอร์ เบอร์นาด็อต; ประสูติ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2459)

ทรงสละพระอิสริยยศเจ้าฟ้าชายแห่งสวีเดนและทรงใช้ราชสกุลเบอร์นาด็อต (เนื่องจากการอภิเษกกับหญิงสามัญชน) เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2489
ทรงได้รับการสถาปนาเป็น เค้านท์เบอร์นาด็อตแห่งวิสบอร์ก จากสมเด็จเจ้าฟ้าหญิงแกรนด์ดัชเชสแห่งลักเซ็มเบิร์ก ในวันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2494
อภิเษกสมรสครั้งแรกในวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2489 ณ นิวยอร์กซิตี กับ เอลิน เคิร์สติน มาร์กาเรทา เว็คมาร์ค (4 มีนาคม พ.ศ. 2453 - 11 กันยายน พ.ศ. 2530) มีพระโอรสและพระธิดาบุญธรรม 2 คน
อภิเษกสมรสครั้งที่สองในวันที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2531 ณ กรุงสต็อกโฮล์ม กับ เค้านท์เตส กันนิลา มาร์ธา หลุยส์ วาชต์ไมส์เตอร์ อัฟ โยฮันนิสฮุส (เกิด 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2466)
ทรงเป็นหนึ่งในสองพระราชปนัดดาที่ยังทรงพระชนม์ชีพในสมเด็จพระบรมราชินีนาถวิกตอเรีย (อีกพระองค์คือ เจ้าหญิงแคทเธอรีนแห่งกรีซและเดนมาร์ก พระธิดาในเจ้าหญิงโซฟีแห่งปรัสเซีย สมเด็จพระราชินีแห่งกรีซ) และทรงเจริญพระชนมายุ 90 พรรษาเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2549